inexcommunicabilis, -e – 1) nicht nach außen mitteilbar (?): SALMERO comm II p.7 Et cùm dixit: "Persona est rationabilis naturae individua substantia", ut haec definitio completa sit, addendum est illi verbum unum, nempè 'incommunicabilis'; nisi velis in verbo "Individua" intelligere non solum atomam, et singularem, sed etiam rem per se subsistentem, et inexcommunicabilem. – 2) nicht exkommunizierbar: FROMONDVS caus desp p.273 Hinc ais te inexcommunicabilem, et longè extra iactum fulminis Rom. Pontificis positum esse.