imperceptibilis, -e – 1) unbemerkbar: BENVENVTO comm Dante par 10,34-36 (1380) quod eius ascensus fuit imperceptibilis. SALVTATI saec 2,15,8 (1381) nec solum infestis signis contra nos veniet sed imperceptibili quadam insidiatione subrepet. == ep 6,18 (1389) id ad aliquid nobis pro nunc inperceptibile bonum infallibiliter ordinatum. OMNIBONVS Athanasius opusc p.30 a quacunque enim creata natura Deus percipiatur, inperceptibilis dici non potest. RINVCCINI ep 31 (1473) Quod si eum quem diximus ordinem seruauerit, neque longitudinem prolixam admodum, neque obscuritate imperceptibilem esse de natura scientiam animaduertet. NESIVS symb 45,1 (1500) Aristotele teste in Naturalibus libro tertio: de tempore non habemus nisi nunc, sed quoniam istum nunc est instans et quasi inperceptibile, propterea tempus praesens. CLICHTOVE euch fol.117r (1526) nosipsos direxit ad veram carnem suam verbo unitam: et in forma sensibili prorsus illic imperceptibilem, et spiritu tantum comprehensibilem. MAGNVS-Olaus septen 2,9 (1555) Immo anchoras canalibus, ob imperceptibilem fundum, nunquam credunt. – 2) unverständlich: LAS CASAS apol 36 Neque etiam id percipitur discursu imperceptibili sicut illud ... . COMENIVS method p.271 Tandem adjuncta exempla vernaculo-Latina regulae sensum et usum liquidissimè explanantia nihil hīc durum aut imperceptibile esse permittunt.