praeadamita
praeadamita, -ae, m. – 1) ein Mensch, der vor Adam in der Welt gelebt hat: TIT Praeadamitae, sive exercitatio super versibus 12. 13. 14. Cap. V. Epistolae D. Pauli ad Romanos ; Accessit Systema theolog. ex Praeadamitarum hypothesi (Isaac de La Peyrère, Paris 1655). LEYDEKKER medulla p.93 Primi homines fuerunt Adamus et Eva. Iudaeorum itaque fabulam de Adamo primitus bicorpore ac Lilith, priore eius coniuge, ... ut et nuperum alicuius figmentum de praeadamitis reiicimus. – 2) der die Doktrin von den Präadamiten entwickelt: WITTICH theol p.51 Quaestionem quintam ita proponit, ut me cum impio Praeadamita societ.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, praeadamita, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 12.11.06

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.