circumnauigatio, -onis, f.
1) Befahren (eines Meeres) o. Durchfahrt: CAMDEN ann 1602,10 (vorher: Hinc inter eos disceptatum est ... an liberum non sit Anglis in Oceano septentrionali et in eius insulis et littoribus piscari, per eundem in Moscoviam circumnavigare) quandoquidem regis pater circumnavigationem illam etsi admodum damnosam, in reginae gratiam permiserit. 2) Umsegelung: BVRNET tell p.196 Notandum autem est quae solent afferri ad probandam rotunditatem terrae, ut circumnavigatio, apparitio et occultatio montium et turrium navigantibus, ... satìs quidem probant terram non esse planam sed convexam.
Lexicographica: TLL 0
|