antapocha, -ae, f. – Gegenquittung: CALVIN inst 3,4,25 Non enim remittere dicitur creditor, qui antapocha testatur sibi numeratam pecuniam. ZIEGLER-Hier dram duo p.76 Patiens mihi esto Domine, reddam, et omnia | Solvam tibi. Fateor tantum debere me. | Antapocham sub optima forma cape. BESOLD thes p.383 Antapocha est, quae fit a debitore et creditori datur, quā solutio ipsius pecuniae continetur, et haec proprio nomine dicitur schedula sive Chyrographum, quo debitor fatetur se debere creditori, aut quo ipsemet debitor se obligat.