andromachia, -ae, f.
Kampf: RONTO ep p.121 Op. (= Guarino ep 590,62) quod Mavortius homo dudum, qui sese andromachie et gymnasio diuturno bellorum vel suberate vel ultronee dedicavit et dedidit omnesque progressus nequissime vite sue eodem delectatus in studio perpero velut exors metus divini prodegit, animam illetalem et rationabilemque sibi non inesse coniecter.
Lexicographica: TLL 0; LSJ 0
Etymologie: vgl. gr. ἀνδρομάχος.
|