campana, -ae, f. – Glocke: PETRARCA fam 15,9,23 Ecce autem presens annus turrim illam Petri apostoli ita fulmine conflagrantem atque collapsam vidit, ut ...; quinetiam ... campana illa percelebris ... ita liquefacta dicitur ut ne reliquie quidem superfuerint. POGGIO var fort 4 l.441 Citra Gangem Indi campanas non habent, sed uasculis ex aere inuicem collisis sonum reddunt. PICCOLOMINI comm 1,16,6 Inde tota Urbe ob publicam laetitiam ignes facti, et campanae tubaeque sine modo sonuerunt. SENECA-T Bon 1,515 De more iubet pulsare sonoram | Campanam, ut mos est in honorem uirginis almae. LVTHER theses 55 si uenie ... una campana ... celebrantur. saepe.
– lex.: PEROTTI ccopiae 2,354 Tintinnabulum ammouit. Hoc instrumentum aeneum erat, quo populus lauandi hora uocari solebat; uulgo nunc campana uocatur.