Harpocratizo, -are, -aui – schweigen wie Harpocrates: PINTIANVS-N ep p.263 (1522) (= ep clar Hisp p.218) cum animo meo consideravi an fores postquam in patriam revertisti ullis mihi litteris adeundus, an supersedendum mihi in posterum esset hoc officii genere harpocratizaturusque, ut Senecae verbo utar, aeternum tecum essem.
– lex.: COSTANZI-I iun. hecatostys 83 (1508) (tit Harpocratizare uerbum apud Senecam fuisse lancinatum) Et inde est quod Labienus homo mentis quam linguae amarioris dixit: ille triumphalis senes arpo actico tuas i. declamationes suas nunquam populo commisit. ... Ex eo codice percerpsimus (sic!, percepimus leg.?) ita esse legendum: Ille triumphalis senex harpocratizauit. Harpocratizare autem nouum uerbum a Seneca inuentum significat silentium facere (vgl. aber modern Sen. contr. 4,2 ἀκροάσεις).