Melanc(h)thonista, -ae, m.
Anhänger des Melanchthon: RAINERIVS-G Stapleton op II p.753 (1620) tot Evangelia..., quot è radice illa peccati Martino Luthero et funesta illa Monias Catherina Borrha amasia sua prodierunt: verbi gratia Calvinistarum, Zuenckfeldianorum, Osiandrinorum, Anabaptistarum, Melancthonistarum, eiusdemque furfuris sectariorum prope innumerabilium. ANON Stapleton op II p.1650 Aliter enim Scripturas exponunt Calvinistae, quam Melancthonistae, aliter Melancthonistae, quam Saxonici Lutherani.
Lexicographica: GEORGES 0
|