conuertentia, -ae, f. – gegenseitige Bezogenheit: PATRIZI-F pancosmia fol.82v Et equidem infinitum sui natura necesse est prius esse, finitum sui natura posterius. Est namque totum, natura, et dignitate, et tempore, et existendi convertentia prius partibus. SVAREZ metaph 47,18,5 (Quomodo relativa ad convertentiam dicantur) Tertia proprietas est, quod relativa dicuntur ad convertentiam, quam aliqui ita exponunt, ut idem sit quod mutuo referri, seu quod uni relationi semper correspondeat alia. Sed, ut constat ex dictis, in hoc sensu non conveniet haec proprietas omnibus relationibus, nisi extendatur ad relationem rationis. Unde non est hic sensus Aristotelis, sed solum quod secundum aliquam denominationem unum denominetur cum adjunctione alterius, et e converso, ut scientia dicitur scibilis scientia, et scibile dicitur scientia scibile; et ideo ait Aristoteles, hanc convertentiam interdum in eodem, interdum in diverso casu fieri.