impertransibilis, -e – undurchdringlich, unpassierbar: ALIGHIERI-P comm I Dante par 3,1-18 Sunt enim quaedam corpora solida et superficialiter opaca, idest obscura et impertransibilia visui. BOVELLES sap 38 p.246 cum intransparens sit et impervius Homo totusque ab luce impertransibilis. BADIVS comm Parth 2,1 Thetys, i. mare, est imperuia i. impertransibile magnis ratibus i. nauibus. POMPONAZZI fat 3,7 quandoquidem infinitum est inpertransibile. CAMPANELLA apol p.12 ex nostris illuc migrasse per Oceanum impertransibilem. BVRNET tell p.225 Hoc testantur imprimis D. Augustini verba: "Absurdum est dicere aliquos homines ex hoc in aliud hemisphaerium impertransibilis Oceani immensitate traiectā navigare potuisse" (vgl. aber AVG. civ. 16,9 nimis... absurdum est, ut dicatur aliquos homines ex hac in illam partem, oceani inmensitate traiecta, nauigare ac peruenire potuisse).