doccia, -ae, f.
Wasserleitung, Kanal: SERRAVALLE comm Dante inf 23,46-51 Non cucurrit unquam ita cito aqua, idest ita velociter, per docciam, idest canale (instrumentum ligneum est, per quod aqua, velocissime currendo, descendit) ad volvendum rotam molendini terrestris, idest terreni, quando ipsa plus versus pallatam, idest reparaculum ligneum, quod fit ad retraendum aquam, appropinquat. (vgl. BENVENVTO comm Dante inf 23,46-51 Unde dicit: 'acqua non corse mai sì tosto per doccia a volger rota di molin terragno', hoc dicit signanter quia in molendino terrestri aqua cadens ab alto in bassum per locum angustum currit velocius quam aqua molendini positi in aqua magna.
Lexicographica: TLL 0 (ductio)
|