grammaticaliter, adv. – nach den Regeln der Grammatik: POGGIO ling com 120 Tum is qui aderat scholasticus coepit quasi grammaticaliter declinare. HERBENVS ep SUP 1 p.108 ut que antehac didicisti separatim, nounc possis aptis locucionibus grammaticaliter coniugere. BEROALDO mai. ann cent 40,1 Idem ait in primo: "Mensas'que priores Aspernata fames" (Lucan. 1,163-64); quem locum grammatici grammaticaliter exponentes mensas pro cibariis interpretantur. BRVNO summa p.61 Genus multipliciter sumitur: grammaticaliter, id est pro sexu (vgl. p.62 Species quoque tot modis sumitur quot genus: grammatice, qua species distinguunt in suo ordine nominum primitive vel derivative). CAMPANELLA synt 3,5 grammaticaliter etiam considerando et explicando vocabula. FORSETT Ped 5,2 (v. paraphrastice).