perfamiliariter, adv. – sehr vertraut: ALBERTI intercen p.213 At extemplo presto sibi affuere Nebule et, corona facta, deum consalutavere perfamiliariter. == Momus 2,65 (v. lepiditas). HVMMELBERG-M ep p.31 H.² (1516) omnigenis disciplinis eruditissimos quibus pro uotis utaris perfamiliariter. BVCER ep Tigur III p.351 (1549) ubi nos reverendissimus Cantuariensis excepit, habetque perfamiliariter et benigne. SCHOPPE phil p.p.34 cuius filio Guilelmo Henrico perfamiliariter Romae usus fueram.