uicissitudinarius, -a, -um – gegenseitig, abwechselnd, aufeinanderfolgend: SALVTATI ep 2,5 Dum pridie in summi pontificis atrio de pluribus confabularemus sermonesque vicissitudinarios insimul sereremus. MANETTI apol 1,15 diuinarum litterarum professores ... huius uicissitudinarie emulationis nequaquam expertes euasere. == vita Boccatii 1 in hac ... vicissitudinaria horum praestantium poetarum successione. == vita Boccatii 14 volentes igitur vicissitudinarias horum poetarum excellentias simul conferre. CANVSSIO rest 2,7 Exitiale subinde odium per aliquot annos vicissitudinariis incursionibus bellum inter duos populos integravit.