congigno
congigno, -ere, -genui, -genitum – zusammen hervorbringen: VANINI admir arcan p.230 (1616) Atque ego sic infero, si e mellis parte optima gignitur apis secundum Cardanum, non igitur ex putrefacta, neque ex melle putrefacto apes congignuntur. HVTTER loc comm p.314 (1619) aliter senserunt Augustinus et Anshelmus, qui corruptionem hanc vocare consueverunt Peccatum Naturale: non eo quidem sensu, quasi Deus creator Malum hoc Naturae congenuerit, uti loquitur Augustinus Hypognost. 4. MACEDO coll II p.168 (1673) Posita locutione Angelorum inter se, et cum Animabus humanis separatis incredibile videtur dari species congenitas Angelorum ... Si Deus has species congenuit, aut concreavit Angelis.
Lexicographica: TLL (1x, HIL., sonst nur congenitus)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, congigno, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 29.12.22

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.