c(h)artabella, -ae, f.
1) liturgischer Kalender: PLANTIN ep 599 (1575) Mitto Cartabellas; plura mitterem nisi vecturae caritas et difficultas postarum me deterreret. 2) Abrechnung, Register: TORRENTIVS ep 854 (1591) quid vero debeant facile ex aliorum canonicorum chartabella ut vocant, ... constabit. == ep 864 (1591) Chartabella mea collata cum aliqua alterius canonici ... statim prodet, quid a singulis receptoribus nostris mihi adhuc debeatur.
Lit.: Leo Spitzer, "Französische Etymologien", Zeitschrift für Romanische Philologie 43 (1923), 321352: 322325. Lexicographica: TLL 0
Vgl.: v. scartabellus.
|