irrecusabiliter, adv.
unweigerlich: SALVTATI ep 6,5 (1385) ut, quanvis hec transeant omnem humane condicionis terminum et mensuram, irrecusabiliter tamen exigant ut stili memoria celebrentur. MVSCVLVS in Is p.593 Dixit autem non verbis tantum per Mosen et Aaronem: sed horrendis plagis, quod volebat, irrecusabiliter extorsit
Lexicographica: TLL (3x, RVSTIC.)
|