coinquinamentum, -i, n. – Beschmutzung, Verunreinigung: BAPT MANT opusc p.172 (1466) Monet quidam veterum philosophorum sapientissimus debere adolescentes formam oris sui sepius in speculo contemplari, ut si pulchra sit coinquinamentis non inficiant. AVENTINVS op 1 p.502 Metaphora, quae et translatio, peculiariter fit: ... quod est decentius, ornatius, cultius, delectat: 'lumen orationis, generis claritas, concionum procellae, eloquentiae flumina, coinquinamenta barbariei, caligo mentis iratae'. BVLLARIVM Rom II p.77 (1563) ad fraudibus, versutiis, calumniis, ac inconvenientibus, necnon coinquinamento, et gliscenti contagio huiusmodi, ac aliis praemissis omnibus et singulis obviandum. BRAHE op III p.313 Vnde tot clancularia et aperta odia ... et alia eiuscemodi naturae terrestris atque Adamicae coinquinamenta, Olympicam secundum Christum renouationem, quam minimum redolentia?