seisina, -ae, f.
Seisin, rechtmäßiger Besitz (eines Landguts): HILLES ep Tigur II p.119 (v. assuro). CAMDEN Garnet p.265 Ita illa vitam suam demittendo liberationem et seisinam, ut loquuntur, pro filio ut haereditatem suam adiret. RVGGLE Ignor 3,1 Ergo magister meus dedit mihi unam literam attornati, | ad capiendam seisinam de quadam Rosabella, quam ego nunquam vidi.
Lexicographica: GEORGES 0
|