inpraemeditatus, -a, -um
nicht vorher überlegt: RHEGIVS epit epist p.145 Semper autem facilitatis inpraemeditatae simplicitas praedominetur.
adv., inpraemeditate: BENVENVTO comm Dante par 13,118-120 ideo cum homo inpraemeditate currit ad respondendum, saepe labitur in falsum. Lexicographica: TLL (1x adi., MART.CAP.);
DVCANGE
|