diffamia
diffamia, -ae, f. – Verleumdung, (als deren Resultat) Schande: INSTITORIS mall p.304 In crastinum ergo sanctus vir disparente Diabolo diffamatus est grauissimè, qua diffamia tandem circa sepulchrum S. Hiero. fauente Diabolo in obsesso corpore purgatus est. LVTHER op I fol.13r (1517) si homo per diffamiam irascatur. GRATIVS lament sig.b4v (v. Reuchlinista). MVSCVLVS in Cor p.129 ei tamen peccato plurimum ex eo accedebat, quod absque ullo pudore ita publice gerebatur, ut pessimo nomine religionem Christi conspurcaret. Impudentiam ergo notat ... eorum qui illius diffamia nihil movebantur.
Lexicographica: TLL 0; DUCANGE

LEMMALISTE GRUPPE: dub. INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, diffamia, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 07.01.07

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.