falsiloquentia, -ae, f.
Lügnerei, Täuschung: PATRIZI-F Sen. inst sig.E4v Quamquidem Solon Thespijs doceri prohibuit, vt inutilem, et eam falsiloquentiam appellauit. GENTILI-A comm p.239 Solonem prohibuisse, Thespim tragoedias agere, ac docere: quasi isthaec inutilis falsiloquentia foret. ADAM vitae V p.156 emersit confestim Sadeelis erudita praescriptio; quae malignitati hominis et falsiloquentiae finem fecit. BOECKLER in Grot p.48 Nam revera etiam tunc, cum prudentes falsum dicimus, animus et consentit et δεσποτικῶς iubet, potiusque animus à se ipso aut vox ab animi aliqua parte discrepare, quoniam quidem utrumque accidit falsiloquentiae, dicenda esset.
Lexicographica: TLL 0
|