circumbibo, -ere
reihum trinken: BRAHE ep ed. Zeeberg 1592-03-20-2 (1592) carmina ..., quae ..., utut inter circumbibendum et colloquendum, obiter quidem, sed non sine nervoso acumine, ... scripsit. SCHEFFERVS Lapponia p.223 (1673) Quando edunt carnes, aut pisces, deinde jus, in quo decocta fuere, circumbibunt.
Lexicographica: TLL 0;
HVGVTIO
|