consusurratio, -onis, f.
Einflüsterung: ERASMVS op I, 2 p.518 (1522) tum ea nocte, nescio quid consusurrationis anidmaduerterat. IONAS ep 570 (1541) qui se huic negocio Christi ... occultis consusurrationibus, pharisaicis consiliis, odiis clanculariis, obtrectationibus et variis viperinis artibus et vaframentis opposuerunt. WIGAND cent praef p.82 (1574) apostasias, hoc est defectiones a sincera Dei doctrina, consusurrationes cum corruptelis, communicatio cum falsis cultibus.
Lexicographica: TLL 0
|