Rhenigena, -ae, adi. und subst. m.
der aus der Rheingegend stammt, Deutscher: BEROALDO min. carm sig.K4v ut graves | Sint irae in Venetos Rhaenigenae ducis (zitiert nach E. Guerrieri, "Donato Poli, secretarius pasquilli, professore e letterato fiorentino a Roma", roma nel rinascimento (2011), 323355: 346). HVTTEN carm p.331 Rhenigenas populos et robustissima mundi | Pectora quisquis avis atque a virtute priorum | Degenerasse putas. MICYLLVS carm p.58 Hic ubi Rhenigenas temperat Ellus aquas. SCHEDE schediasm I p.444 Ac praestat inter grandia Liberi | Deproeliari pocula, Rhaetico | Spumantia aut vino Caleno, | Rhenigenaeve liquore vitis. FORSTERVS-Ioh min. delitiae Germ III p.211 Te duce coeperunt Domino parere rebelles | Rhenigenae. TAVBMANN sched p.758 an Harminii fuerant haec Saxonis olim, | Aut Ariovisti corpora Rhenigenae.
Lexicographica: GEORGES (1x, MART.)
|