hexagamia, -ae, f.
Ehe mit sechs Frauen: LVTHER op 26 p.527 (1528) Sanctius scilicet est vel trigamia vel hexogamia vivere quam in publico isto et impunito omnium libidinum Caho perire (hexagamia ed. Ien.). MVSCVLVS in gen p.205 Impar numerus est in digamia, tetragamia, hexagamia. Ergo munda est digamorum, et immunda monogamorum coiunctio.
Lexicographica: TLL 0
|