triumphanter, adv.
triumphierend: MARZAGAIA modern p.314 tempestate quā Patauinos triumphantissime fluxit maxima clade ignis. ROSSO-A or Sfortia p.69 (1478) secundum quod jus triumphantissime et innumerabiles victorie profitentur. CANISIVS ep I p. 115 (1544) Moriamur fratres Charissimj cum Christo vt viuamus cum Christo, sequamur nudum, vt veste regia tegamur nudj, seruiamus humiliter et triumphanter regnemus.
Lexicographica: GEORGES 0
|