prosopolepticus, -a, -um
den Rang eines Menschen unfair berücksichtigend: FLACIVS clav I p.482 Veritatem ac iudicium pacis iudicate in portis vestris: id est, sincerum, non corruptum aut prosopolepticum, non etiam sophistica contaminatum, unde novae lites ac dissidia exoriantur.
Lexicographica: TLL 0
|