coniunctionaliter, adv.
verbindend, als Konjunktion: FERRER pron 2,33,7 ut "Cui uaeh, cuius patri", ut supra penultimam sit accentus, cum 'vaeh' non coniunctionaliter sed interiectionaliter intelligendum sit. LONICER-I c Alveld sig.E3r neque enim aliquid statuit Christus, sed coniunctionaliter loquitur. BOECKMANN-P resp ad Rothmannum p.16 (1532) Hanc ratiocinationem taliter qualiter, bene vel male conjunctionaliter diluere conaris, cum de his coniunctionibus, 'Et' scilicet atque 'Enim', tantopere digladiaris. MVSCVLVS in Is p.193 In Ebraeo est, רחכיתי, id est, "Et expectabo". Ut commodum esset istorum verborum exordium, quae non Dominus, sed propheta ad se ipse post acceptum oraculum loquitur: visum est literam ר non coniunctionaliter, sed magis illatiuè ad hunc modum reddere: "Itaque expectabo Dominum".
Lexicographica: TLL 0;
HVGVTIO
|