tenebricola, -ae, m.
Bewohner der Finsternis: ERASMVS ad 4,9,36 poterit et in amantes dici, qui noctu volitant, quos Plautus in Trinummo vocat tenebricolas. ANON capt rel 4,1 Ubi es, tenebricola? :: In ubi intremisco.
Lexicographica: GEORGES 0
|