psychopannychia, -ae, f. – Schlaf der Seele, d.i. die Auffassung daß die Seele zwischen Tod und Auferstehung zum Jüngsten Gericht in einem schlafähnlichen Zustand ist: – 1) Titel einer Schrift Calvins: TIT Psychopannychia, qua refellitur quorundam imperitorum error, qui animas post mortem usque ad ultimum iudicium dormire putant. Libellus ante septem annos compositus, nunc tamen primum in lucem aeditus (Jean Calvin, Argentorati: per Vvendelinum Rihelium, 1545). VIRET Calvin ep 646 (1545) Cepi domi tuae meo iure aliquot libellos, Catechismum scilicet et Psychopannychiam, quod viderem multa tibi esse exemplaria. BELLARMINO disp I,1 p.523 Item Calvinus in psychopannychia volens probare, animas iustorum post discessum à corpore non dormire, id est, non extingui, ut quidam Anabaptistae aiunt, quos in toto libro refellit. – 2) sonst: RAINOLDS-W calv p.823 Neque vero hoc est proprium Libertinorum vitium, sed communis omnium fratrum Evangelicorum morbus, de quibus in praefatione libri sui de illorum psychopannychia vel dormitatione animarum ita conqueritur Calvinus. GERHARD-J loc theol VIII p.580 Rationes contra Psychopannychian formari possunt complures. RIVET cath p.680 contra eos qui psychopannychiam usque ad resurrectionem somniabant. TVCKNEY praelect p.116 An verò Scripturis hisce Sacris fundetur - quae fundamento omni caret - Psychopannychia ista Chimaerica ex iam peracta Disputatione constitit. ASHWELL Socin p.39 Purgatorium item destruere voluit et Sanctorum Invocationem, quam optime aboleri putavit, negando vitam omnem, sensumque Animarum humanarum in statu Separationis, et definiendo Psychopannychiam.