munitiuncula, -ae, f.
kleine Befestigung: ARCHIV Polon-Hung 158 (1540) nisi quandam munitiunculam demoliri faceret. BESOLD thes p.741 Benedictus ... in praedictam Prophetiam fatue confidens, depositus a Papatu obedire renuit, in munitiuncul<a>m fugit (-ulum ed.). PEXENFELDER appar p.849 In oppugnatione diuturna primum erat circumvallatio; cujus pars prima, vallum, secunda ... valli lorica - accipitur haec vox pro tegmine pectoris militari, et pro munitiuncula, et pro murulo in ambitu valli. BISSELIVS leo p.232 quibus templum et munitiunculam miles Boicus expugnavit.
Lexicographica: TLL (1x, VET.LAT.);
LATHAM
|