despicatio, -onis, f.
Verachtung: SADOLETVS in Rom p.217 qui probris esset, despicationibusque subiectus, hocque hominum causa. VIDA rep 1,57,12 O qui me tandem abducat a tumultu ... semper fluctuantis ... multitudinis, quam tot odia, discordiae, dissensiones, despicationes, simultates, aemulationes, inimicitiae bellaque civilia perpetuo exercent. AMMIRATO diss p.4 contemptus, et despicatio in ipsummet animum, vbi situs honor est, penetrat.
Lexicographica: TLL (1x, CIC.)
|