mesquita (meschis, -it, messita, meszita), subst. f.
Moschee: MVENZER-H Hisp p.38 Mesquita, id est maior ecclesia Almarie, est una de pulchrioribus tocius regni Granate. == Hisp p.141 Ubi Sarraceni habent habitaciones pulcras et mundas, et apotecas venales, et pulcram mesquitam, in qua uni presbitero eorum multa per interpretem loquebar. MANVEL I ep ad Leonem X p.10 (1513) ex lapide uidelicet qui ex dirutis Sarracenorum, quas mesquitas uocant, aedibus excerptus est. GEORGIJEVIC mor Turc 1 p.9 de templis seu meschitis eorum. == ibid. Habent templa satis ampla ... , ipsorum lingua meschis appellata. RISEBERG Turc p.23 Templa triplicia habent. Meschith seu Moscheas, in quibus ad preces et conciones conueniunt. LEVNCLAVIVS pandect 20 Messitae seu Meszitae Turcis proprie templa dicuntur, e lignis fabricata, qualia scilicet ab eis exstruebantur, quum necdum imperij creuissent opes. == pandect 31 quoddam opidulum, cui nomen Hapsala, nobilitatum messita et carauansaraio Mechemetis bassae. PEXENFELDER appar p.899 Quinquies diurno spatio, horis constitutis, fanum suum, quod Meschit seu Moschaeam vocant, adeunt.
Lexicographica: TLL 0
|